دانش رفتار پویا سیستم ها و ساختارها اهمیت فزاینده ای پیدا می کند زیرا سازمان ها و شرکت ها در تلاش برای تولید دستگاه ها و محصولاتی هستند که عملکرد بهتری از رقبا دارند. این به این معنی است که مهندسین از طیف گسترده ای از رشته ها، به عنوان مثال، مهندسی خودرو، آکوستیک، هوانوردی، هوافضا، عمران، مکانیک و مهندسی دریایی، ملزم به داشتن دانش مهندسی ارتعاش هستند. البته، برخی باید در این رشته متخصص باشند، اما برخی دیگر به سادگی باید از برخی مسائل اساسی آگاه باشند. این بدان معنی است که برنامه های مهندسی دانشگاه برای همه رشته های ذکر شده در بالا به طور کلی دارای یک دوره در ارتعاشات مکانیکی هستند. این دوره ها بسته به رشته خاص به روش های مختلفی به موضوع می پردازند. برای مثال، مهندسان عمران از مطالعه رفتار استاتیکی سازه ها شروع می کنند.
هنگامی که این امر تسلط یافت، آنها به سمت رفتار دینامیکی سازه ها حرکت می کنند، یعنی از فرکانس 0 هرتز شروع می کنند و سپس با افزایش فرکانس رفتار را بررسی می کنند. این توالی مطالعه برای بسیاری از رشته ها مشابه است، به استثنای فیزیکدانان و مهندسان آکوستیک، که ممکن است با استفاده از توصیف موجی از دینامیک سازه به این موضوع بپردازند.